Wypowiedzenie zmieniające, nazywane w kodeksie „wypowiedzeniem warunków pracy lub płacy” powoduje zmianę treści stosunku pracy z upływem okresu wypowiedzenia. W istocie wypowiedzenie to składa się z dwóch oświadczeń woli pracodawcy:
- W wyrażenia woli zaprzestania zatrudniania pracownika na uzgodnionych wcześniej warunkach;
- z oferty określającej nowe warunku pracy i płacy.
Wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki (art. 42 §2 Kodeksu Pracy). Według art 42 §1 KP, wypowiedzenie warunków pracy lub płacy jest jednostronną czynnością prawną pracodawcy, która zmierza do zastąpienia z upływem okresu wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy lub płacy innymi albo do zakończenia stosunku pracy z upływem tego okresu w wypadku odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków.
Pracownik w przepisanym terminie może:
- Przyjąć nowe warunki, wtedy wypowiedzenie powoduje z upływem okresu wypowiedzenia zmianę treści stosunku pracy;
- odmówić przyjęcia nowych warunków, wtedy wypowiedzenie zmieniające przekształca się w wypowiedzenie rozwiązujące stosunek pracy z upływem okresu wypowiedzenia.
Wypowiedzenie zmieniające jest czynnością prawną, która wywołuje zamierzony skutek tylko w przypadku przyjęcia nowych warunków przez pracownika. Niezłożenie przez pracownika oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków w przepisanym terminie ( art. 43 §3 KP) jest równoznaczne z jego zgodą na te warunki.
Wypowiedzenie zmieniające jest czynnością której dokonać może tylko pracodawca. Pracownik nie może zmienić treści stosunku pracy w sposób określony w art. 42 KP.