Okres ciąży gwarantuje kobiecie, zatrudnionej na podstawie umowy o pracę, szczególną ochronę prawną. Na czas trwania ciąży nie wolno pracodawcy wypowiedzieć umowy o pracę kobiecie ciężarnej. Co więcej, jeżeli w tym czasie wygasa jej umowa na czas określony lub zaszłą w ciąże w okresie trwania wypowiedzenia (dokonanego) nie może być zwolniona z pracy, umowa zostaje przedłużona do dnia rozwiązania. Kobiecie w ciąży przysługuje wynagrodzenie w wysokości 100% dotychczas otrzymywanego (ustalonego w umowie o pracę). W przypadku zatrudnienia na umowie o pracę na czas nieokreślony, ochrona przed zwolnieniem trwa do końca okresu urlopu macierzyńskiego. Rozwiązanie umowy z ciężarną jest możliwe tylko w wypadku upadłości firmy bądź jej likwidacji.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10.09.1996 r. kobieta w ciąży nie może wykonywać szkodliwej i uciążliwej pracy (listę takich zajęć prezentuje wspomniane rozporządzenie RM). Pracodawca nie może również wymagać od kobiety w ciąży pracy po godzinach oraz w nocy. Nawet proponując dodatkowe wynagrodzenie. Kobiecie w ciąży nie można zlecić pracy na innym stanowisku oraz wysłać w delegacje (poza miejsce pracy). Przebywając na zwolnieniu lekarskim kobieta w okresie ciąży pobiera 100% wynagrodzenia tytułem zasiłku chorobowego. W okresie ciąży kobieta może zwalniać się na badania lekarskie w czasie pracy. Przysługują jej również przed porodem, co najmniej 2 tygodnie urlopu macierzyńskiego. Użyty zwrot „co najmniej” wiąże się ze stanem zdrowia i wpływem ciąży na organizm kobiety. W przypadku wskazań lekarskich urlop macierzyński przed porodem może trwać dłużej. Nie ma granicy maksymalnej, ponieważ uznaje się, że zdrowie kobiety i dziecka jest wartością nadrzędną – najważniejszą, zatem jeżeli zaistnieje potrzeba ochrony płodu i zdrowia ciężarnej pracodawca akceptuje ten stan rzeczy.
Uprawnienia te mają charakter bezwzględnie obowiązujący. Oznacza to że naruszenie ich przez pracodawcę pociąga za sobą jego odpowiedzialność wykroczeniową przeciwko prawom pracownika zagrożoną karą grzywny do 5000 zł, a ponadto może on ponieść z tego tytułu także odpowiedzialność odszkodowawczą na zasadach ogólnych.
Przepisy ochronne nie mają zastosowania w przypadku świadczenia pracy przez kobiety nie zatrudnione na podstawie umowy o pracę, czyli w oparciu np. o: umowę zlecenia, umowę o dzieło czy innej umowy cywilnoprawnej.